Küçük yaşta evlenmiş

Annem küçük yaşta evlenmiş. Henüz ne iyi yemek yapabiliyor, ne elinden dikiş nakış işi geliyor. Bir gün babaannem, annemin önüne yığmış içini yıkayıp açtığı yorganları, kılıfları da koymuş “komşuya gidiyorum kızım, ben gelene kadar dik bunları” demiş.

Annem başlamış dikmeye ama, gücü yetmiyor. İğne geçmiyor yorgandan. Hem ağlıyor, hem dikmeye çalışıyor ama yok olmuyor. Ya iğneyi eline batırıyor ağlıyor, ya dikemediğinden babaanneme ne söyleyecek diye ağlıyor. Sürekli ağlıyor.

O sırada babam öğle yemeğine eve gelmiş. Annemi öyle ağlar görünce almış eline iğne ipliği başlamış yorganları dikmeye. Bir, iki, üç derken hepsini dikmiş kaldırmış bir köşeye. Sonra yemeğini yiyip gitmiş. Babaanneme de hiçbir şey söylememiş. Babaannem geldiğinde yorganları hazır bulmuş.

“Yol yormuyorsa, yoldaşındandır.”
Huzurlu Akşamlar olsun