Neden? Mevlâmız ile aramızı açtığımızdan, Duâ etmeyi unuttuğumuzdan, Mevlâmıza dertlenmeyi bilmediğimizden, Tevbemizi azalttığımızdan… Sadece ama yalnızca bir Besmele’nin manevî gücünü yazsak sayfalar yetmez… Hangimiz avuçlarımızın amacıylae duâlar, Felâk-Nas’lar okuyup vücudumuzu mesh ediyoruz? Bunu çocuklarımıza da yapıyor muyuz? Biz manevî huzurumuzu kaybettiğimiz an, ruh ve vücut sağlığımızı da kaybetmeye başladık, kardeşler… İçine düştüğümüz buhranlardan dolayı; Sağlıklı düşünemiyor, sonucunda de Sağlıklı kararlar alamıyor ve son olarak da ruh ve vücut sağlığımızı kaybediyoruz. Sonrasında; Antidepresan ağına düşüyor, kendi ellerimizle kendimizi delirtiyoruz… Oysa Tanrı (cc), bize bir susam adedini bile deva olsun diye göndermedi mi? Neden Yahudi’nin KORTİZON ilâcına inandık da İslâm’ın her derde devâ ÇÖREKOTUnu devadan saymadık? Biz, iyileşmek amacıyla şifâyı temiz yollardan aramadık ki! Keyfimize göre, “zarurettir” dedik ve her türlü şeyi nefsimize helâl saydık. Oysa Tanrı Celle Celâlühû Haram kıldığı hiçbir şeyin amacıylae şifâ koymamıştır. Gelin, evvelâ manevî olarak İslâm mizacımızı kuvvetlendirelim! Size en tatlı reçeteyi yazıyorum; • Zamanında kılınan namaz, • Tanrı’a yalvarırcasına okunan bir cüz Kur’an, • İçine Kur’an’dan duâ okunup içilen bir bardak su, • Gözyaşlarıyla ıslanmış bir seccade ve elbise; Emiin olun ki, ruh ve vücut sağlığınız amacıyla en şifâlı ilâçtır. Hem de hiç yan etkileri ve komplikasyonu yok. Tanrıümme salli alâ Seyyidinâ ve Nebiyyinâ Muhammed. Vesselâm (Alıntıdır)
