Arkadaşlar, Tavşan sevimli bir hayvan olmakla birlikte fizyolojik ve biyolojik yapısıyla da tuhaf bir canlıdır. Şöyle ki, Tavşanın kafası kedi kafasına, kulakları eşek kulağına, burnu fareye, bıyıkları kediye, arka ayakları köpek ayaklarına, ön ayakları kedi ayaklarına ve kuyruğu da do-muz kuyruğuna benzemektedir. devamı amacıyla görsele d.okunun ve yan sayfaya geçiniz. Yani dinimizde yenmesi haram olan nerede ise bütün hayvanların izleri (alametleri) bu hayvanda vardır. Zira tavşan etine mekruh diyenler bu detayları de öneme alarak yola çıkmaktadır. Şiiler ve Aleviler de tavşan etini yemezler. Bunun nedeni ise tavşanın tıpkım insanoğlu şeklinde hayız (tane) görmesi ve Resulullah (sav) Efendimizin tavşan etini yememiş olmasıdır. Öncelik ile Resulullah Efendimizin tavşan etini yememesi onu haram kılmaz. Zira o, soğan ve sarımsak da yemezdi. Bunları mescide gideceği süre fena kokup insanları rahatsız etmemek amacıyla yememiş ve ümmetini de bu hususta uyarmıştır. Yani toplum içerisine girmemek kaydıyla yenmesi amacıyla izin vermiştir. Hem de Tavşan yırtıcı bir hayvan değildir ve l-eş yemez, geyik gibidir, ot yiyerek beslenir. Hülâsa, tavşan etinin mekruh olduğunu söyleyenlerin dayandığı birtakım rivâyetler varsa de, âlimler bunlardan mekruh hükmünün çıkmayacağında ittifak etmişler ve tavşan etinin haram olduğuna dair rastgele bir ispat olmadığından kaynaklı da helal bulunduğunu açıkça yazmışlardır.